راهنمای نصب KVM در ابونتو
KVM یک نرم افزار مجازی اپن سورس و نسبتا جدید است که در عین حال کار مجازی سازی سخت افزار را با قدرت زیاد انجام میدهد. KVM بدین صورت کار میکند که با قرارگیری در کنار هسته لینوکس به آن قابلیت مجازی سازی میدهد و از تکنولوژی Full Virtualization برای مجازی سازی ماشین های مجازی سازی استفاده میکند. KVM به عنوان یک ماژول هسته لینوکس زمان بارگذاری سیستم عامل اجرا میشود. در این روش هر ماشین مجازی به عنوان یک فرایند منظم در لینوکس محسوب میشود. در این ابزار به راحتی میتوان از لینوکس و ویندوز به عنوان ماشین های مجازی بهره برد.اگر روی سیستم میخواهید نصب کنید باید در قسمت بایوس قابلیت virtualization را Enable کنید.اگر می خواهید در Vmware نصب کنید ابتدا باید گزینه های مربوط به virtualization آن را فعال کنید.تست اینکه CPU از قابلیت مجازی سازی پشتیبنی میکند یا نه!egrep -c '(vmx|svm)' /proc/cpuinfo
اگر در خروجی 0 نمایان شد یعنی از قابلیت مجازی سازی پشتیبانی نمیکند.اگر در خروجی 1 یا بیشتر نمایان شد یعنی از مجازی سازی پشتیبانی میکند. علاوه بر این بیانگر 64 بیتی بودن cpu نیز می باشد. یا از دستور زیر استفاده کنید:egrep '(vmx|svm)' --color=always /proc/cpuinfo
اگر چیزی نشان نداد یعنی CPU از مجازی سازی پشتیبانی نمی کند و همینجا باید کار را متوقف کنید و اگر خروجی مطابق تصویر زیر نشان داده شد میتوانید ادامه دهید. VMS برای CPUهای INTEL می باشد و SVM برای CPUهای AMD. این دستور تمام نرم افزارهای مورد نیاز و وابستگی های آن را نصب میکند.apt-get install qemu-kvm libvirt-bin ubuntu-vm-builder bridge-utils virt-viewer virt-manager
بعد از کامل شدن نصب بهتره تمام نرم افزار ها و سیستم ری استارت بشن، زیرا ممکن است با خطاهای غیرقابل پیش بینی مواجه شوید، مثل به آرامی اجرا شدن ماشین های مجازی.یکی از ویژگی های KVM این است که دو تا ماژول را هنگام نصب در کنار هسته ایجاد میکند که بعد از ری استارت شدن سیستم به همراه هسته KVM هم اجرا می شود. این ماژول ها را می توان در ترمینال با دستورهای زیر بررسی کرد.lsmod | grep kvm
که خروجی آن معمولا به صورت زیر هست: برای اجرای KVM نیاز هست که سرویس Libvirt-bin در پس زمینه لینوکس اجرا باشد، برای بررسی آن میتوان دستور زیر رو وارد کرد.service libvirt-bin status
اگر این سرویس اجرا نبود با دستور زیر آن را اجرا کنید:service libvirt-bin start
Libvirt یک API، سرویس (daemon) و ابزار مدیریتی اپن سورس برا مدیریت پلتفرم مجازی سازی است.همچنین میتواند برای مدیریت KVM، Xen، Vmware ESX ، QMEU و دیگر تکنولوژی های مجازی سازی استفاده شود این API ها به طور گسترده ای در مرتب سازی لایه Hypervisor برای توسعه یک راه حل با پایه Cloud استفاده می شود.در زمان فرایند نصب یک گروه با نام libvirt ایجاد می شود که نیاز هست تا یوزرها را به آن اضاف کرد تا بتوان به آن دسترسی داشت. در مثال زیر می توان نام یکی از یوزرهایی که عضو گروه libvirt شده را مشاهده کنید، برای این کار لازم است با یوزر مورد نظر به سیستم لاگین کنید و در ترمینال دستور id را وارد کنید. برای انجام اینکار می توان به ترتیب زیر عمل کرد:در مثال زیر یوزری که قبلا به نام ahmad ایجاد کرده بودیم را عضو گروه libvirt می کنیم.adduder ahmad libvirt
بعد از اجرای این دستور، از لینوکس log off کنید و دوباره با یوزر احمد log in کنید. اجرای این دستور بعد از لاگین کردن باید لیست خالی از ماشین های مجازی را مشاهده کنید. این نشان می دهد که همه چیز به درستی کار می کند.Virsh -c qemu:///system list
سیستم های مجازی رو به راحتی می توان کانفیگ کرد، از دو ابزار که یکی از طریق خط فرمان با نام virt-install و دیگری محیط گرافیکی با نام virt-manager را ارائه می دهد.برای استفاده از ابزار گرافیکی میتوان از دو روش استفاده کرد.در قست Dash عبارت virtual machine manager را تایپ کرد و بر روی آیکن کلید کرده تا پنجره آن باز شود.
روش دوم در ترمینال عبارت vit-manager را تاپ کرده تا مطابق شکل زیر پنجره آن ظاهر شود.
در پنجره باز شده لیستی از ماشین های مجازی موجود در این سیستم را نمایش می دهد. در تصویر بالا یک ماشین مجازی که قبلا ایجاد کرده ایم را مشاهده می کنید.قبل از اینکه بر روی دکه connect برای ایجاد اتصال کلیک کنید، ابتدا اطمینان حاصل کنید که برای QEMU/KVM هایپروایزر تنظیم شده باشد. همچنین توجه داشته باشید که Virt-manager نیز برای مدیریت مجازی سازی از طریق ریموت شدن به سیستم های دیگر هم استفاده کرد.برای ایجاد یک ماشین مجازی جدید روی دکمه create a new virtual machine کلیک کنید که در بالا و سمت چپ پنجره virtual machine manager وجود دارد.
در پنجره باز شده نامی که می خواهید به ماشین مجازی اختصاص دهید را مشخص نمایید و روشی که می خواهید از فایل نصب استفاده کنید را مشخص نمایید.
توجه دشته باشین که در زیر فیلد Name: نوع ارتباط نشان داده می شود.(در این تصویر QEMU/KMV می باشد). اگر ارتباط روی سیستم شما QEMU را نمایش می دهد، سیستمتان از قابلیت مجازی سازی INTEL-VT یا AMD-V پشتیبانی نمی کند، یا این ویژگی در قسمت بایوس سیستم غیر فعال می باشد.با شروع این مورد ماشین های مجازی درون شبیه ساز QEMU اجرا می شوند و از مجازی سازی که مبتنی بر سرعت بیشتر سخت افزار که توسط KVM ارائه می شود استفاده نمی کند.دراین قسمت محلی که از آنجا می توان فایل سیستم عامل را به ماشین جهت نصب شناساند نمایش داده میشود. همچنین نوع و ورژن سیستم عامل هم می توان انتخاب کرد.
در اینجا مقدار RAM و CPUیی که می خواهید به ماشین مجازی اختصاص دهید را مشخص می کنید.
در اینجا هاردی که می خواهیم به ماشین مجازی بدهیم رو مشخص می کنیم. میتوانیم این مقدار را به طور جدید معرفی کنیم یا از فضایی که قبلا ایجاد شده استفاده کرد.
در تصویر زیر که آخرین گام در ایجاد یک ماشین مجازی می باشد خلاصه از پیکربندی های انجام شده یا چکیده ای از اطلاعات نمایش می دهد. همچنین تنظیمات پیشرفته تری برای تنظیمات شبکه ای حالت bridge در دسترس می باشد (یعنی ماشین مجازی به کارت شبکه هاست دسترسی مستقیم دارد) جای اینکه از شبکه مجازی در حالت پایه ای NAT استفاده کند. واگر به یک پیکربندی خاصی در MAC آدرس نیاز داشته باشد. اگر گزینه Bridge Networking در گزینه های منوی زیر نشان داده نشد نیاز هست یک سری تنظیمات در اوبونتو ایجاد شود تا این گزینه فعال شود.
اگر دکمه finish بالا را بزنید فرایند ایجاد ماشین مجازی شروع می شود. مدیریت مجازی سازی قبل از شروع به کار کردن دیسک را ایجاد و تنظیمات ماشین مجازی را ایجاد می کند. در پنجره اصلی virt-manager ماشین مجازی جدید نمایان می شود. همچنین وضعیت آن را هم می توان مشاهده کرد که در تصویر زیر ماشین مجازی استارت شده.
به صورت پیشفرض یک کنسول برای ماشین مجازی بعد از اجرا برای مخاطب به نمایش در می آید و اگر اینطور نشد برای اینکه یه بنجره جدید باز شود بعد از انتخاب کردن ماشین مجازی دکمه OPEN که در منوی بالا وجود دارد کلیلک کنید .می توانید پنجره ای مانند تصویر زیر مشاهده کنید.
از این نقطه به بعد به راحتی می توان مراحل نصب سیستم عامل را دنبال کرد. در طی فرایند نصب این مورد رو در نظر داشته باشید بعد از کلیک کردن در پنجره کنسولی که برای ماشین مجازی باز شده، کنترل موس و کیبرد در آن محیط متمرکز می شود. برای خروج از محیط ماشین مجازی و بازگشت به سیستم عامل اصلی نیاز است تا کلید های ترکیبی CTRL+ALT را بزنید.برای مدیریت ماشین مجازی ایجاد شده می توانید بر روی آن ماشین مجازی راست کلیک کنید و به یک سری از امکانات دسترسی داشته باشید. همچنین برای دیدن اطلاعات درباره ماشین مجازی و پیکربندی سخت افزار مجازی آن با کلیک بر روی آیکنi-shaped در پنجره ماشین مجازی به این امکان می توان دست یافت.
اگر به یاد داشته باشید در زمان نصب در جایی اشاره شد که برای استفاده از حالت Bridge نیاز هست تا آن راه اندازی شود، در ادامه این کار را انجام خواهیم داد.تنظیم شبکه با مدیریت اتصال Bridgeچند راه مختلف برای دسترسی ماشین های مجازی به شبکه های خارجی وجود دارد. به طور پیش فرض پیکربندی شبکه مجازی به عنوان usermode networking شناخته شده است و ترافیک از حالت NAT با خارج ارتباط دارد. همچنین شما می توانید پیکربندی Bridge Networking را فعال کنید تا هاست از بیرون دسترسی مستقیم به سیستم عامل ماشین های مجازی را داشته باشد.Usermode networkingدر پیکربندی پیشفرض سیستم عامل ماشین های مجازی به سریس های شبکه دسترسی دارند، اما در شبکه دیگر ماشین های مجازی دیده نخواهد شد. ماشین مجازی در اینچنین حالتی فقط یک سری توانایی دارد، به طور مثال از طریق مرورگر به وب دسترسی دارد. اما قادر نمی باشد دسترسی یک هاست سرور وب را داشته باشد.بطور پیشفرض سیستم عامل مجازی ip خود را از رنج ip سیستم عامل هاست می گیرد و قادر می باشد از درون سیستم عامل ماشین مجازی به درون هاست ارتباط SSH برقرار کند و با استفاده از SCP نیز فایل کپی کند.اگر این تنظیمات برای اهداف شما مناسب است به تنظیمات دیگر نیازی ندارید.Bridge networkingشبکه های حالت Bridge به واسط مجازی اجازه می دهند تا از طریق واسط های فیزیکی به دستگهای به شبک های بیروی اتصال پیدا کنند. این را طوری ایجاد می کند که در نتیجه در شبکه مانند یک هاست معمولی به نظر می رسد.نکته: شبکه های Bridge کار نمی کند وقتی دستگاه کارت شبکه (مانند eth1 و ath0) بخواهند برای دستگاه کارت وایرلس (ipw3945) استفاده شود. مانند بیشتر درایور های کارت وایرلس که از حالت Bridge پشتیبانی نمی کنند.ایجاد یک network bridge بر روی هاستبرای ایجاد باید سرویس آن را نصب کنید که برای این کار می توانید از دستور زیر استفاده کنید.نکته: این سرویس قبلا به همراه سرویس های دیگر نصب کرده ایم.sudo apt-get install bridge-utils
الان می رویم تا شبکه را پیکربندی کنیم برای اینکه این کار به درستی انجام گردد نیاز هست اول شبکه را متوقف کنیم:sudo invoke-rc.d networking stop
اگر شما از طریق ریموت به آن اتصال دارید بنابراین نمی توانید شبکه را متوقف کنید. می توانید به جای متوقف ساختن، آن را بعد از پیکربندی مجددا راه اندازی کنید.برای تنظیم یک واسط bridge در مسیر etc/network/interfaces رفته و با استفاده از یک ویرایشگر دستورات زیر را جایگزین تنظیمات موجود کنید:auto loiface lo inet loopback auto eth0iface eth0 inet manual auto br0iface br0 inet static address 192.168.0.10 network 192.168.0.0 netmask 255.255.255.0 broadcast 192.168.0.255 gateway 192.168.0.1 bridge_ports eth0 bridge_stp off bridge_fd 0 bridge_maxwait 0
اگر میخواهید از DHCP استفاده کنید:auto loiface lo inet loopbackauto eth0iface eth0 inet manualauto br0iface br0 inet dhcp bridge_ports eth0 bridge_stp off bridge_fd 0 bridge_maxwait 0
اگر ماشین مجازی در هاست شما وقتی که از حالت brigde در شبکه استفاده می کند، برای چندثانیه بعد از استارت یا متوقف شدن یک ماشین مجازی KVM فریز(freezes) شده است، به این دلیل است یک bridge لینوکسی از بین تمام واسط هایی که به آنها اتصال دارد کمترین عدد واسط خارجی را به عنوان آدرس سخت افزاری می گیرد.برای اینکه بدین شکل کار کند خط زیر را به تنظیمات Bridge اضافه کنید.post-up ip link set br0 address f4:6d:04:08:f1:5f
و f4:6d:04:08:f1:5f جایگزین آدرس سخت افزاری از یک کارت شبکه فیزیکی می شود که همیشه قسمتی از bridge خواهد بود.این دستورات یک رابط مجازی br0 ایجاد می کند. تنظیمات را ذخیره کرده و از آن خارج شوید.الان با دستور زیر شبکه را از نو با پیکربندی جدید راه اندازی می کنیم تا تنظیمات جدید اعمال گردد:sudo /etc/init.d/networking restart
در تصویر زیر میتوانید تنظیمات اعمال شده بر روی کارت شبکه را مشاهده کنید.
