درباره روش تشخیص زبان بدن دروغگو آیا چیزی می دانید ؟
همه ی انسان ها این توانایی را دارند که دروغ بگویند و بیشتر ما این کار را انجام می دهیم. شما می توانید بگویید که تا به حال دروغ نگفته اید؟ با این حال به راحتی تا حدی زیادی میتوانید تشخیص دروغ بدهید
تحقیقات زیادی به ما می گویند که به طور متوسط، انسان ها در طول روز یک یا دو دروغ می گویند. خوشبختانه راه هایی هستند برای این که بفهمیم یکی می خواهد دروغش را بگوید یا راستش را.
از قدیم هم گفتند : « رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون» . هرچند در زبان فارسی از این ضرب المثل بیشتر برای نشان دادن حالت های عاشقی استفاده می شود؛ ولی با این حال می توانیم این طور هم برداشت کنیم که رنگ رخساره یا حالت چهره و دست و پا زدن ها و بال بال زدن ها و به تته پته افتادن ها و سرخ شدن ها چه رازهایی را که برملا نمی کند.

مطالب جالب خواندنی: قانون جذب

حالا گذشته از این ها، بیاید قدری به قضیه علمی تر نگاه کنیم و از نظر کارشناسان زبان بدن استفاده کنیم. برای این که تشخیص بدهیم فردی دروغ می گوید یا نه؛ اول باید بدانیم وقتی صادق است چطور رفتار می کند.
تراسی برون، متخصص زبان بدن و نویسنده ی کتاب «چطور با زبان بدن دروغگو و دزدها را رسوا کنیم» می گوید : «برای مثال نگاه کنید به این که چطور یک فرد به یک سوال معمولی و ساده مانند اینکه «اهل کجایی؟» جواب می دهد. چشم هایشان کدام طرفی می رود؟ صدایشان چطور است ؟ آیا لرزشی در صدا احساس می کنید؟ »

لودوینگ ویدکنشتاین می گوید:
« بدن انسان بهترین تصویر از روح انسان است.»
وقتی که فهمیدید چطور راستش را می گویند، حالا بهتر است به تغییرات چهارگانه ای که در بدن ایجاد می شود دقت کنید. تغییرات عبارتند از:
۱. حرکات بدن
۲. حالات چهره
۳. تن صدا
۴. محتوای کلام

که این چهار اصل به گفته دکتر لیلیان گلاس، نویسنده ی کتاب « زبان بدن دروغ گویان»، کدهای ارتباطی هستند که ما را به حقیقت می رسانند.

تشخیص دروغ و دروغگو
بهترین ابزارهایی که می توان استفاده کرد

هرچند که این نشانه ها قطعیت ندارند و عوامل دیگری هم می توانند در این زمینه تاثیر گذار باشند. مثلا این که فرد روی صندلی و جایی که نشسته احساس راحتی نمی کند، عصبی است و یا ناراحت است و ممکن است صدایش لرزش داشته باشد.
با این حال، سیگنال هایی وجود دارد که کارشناسان زبان بدن به ما پیشنهاد می کنند که چشم از آن ها برنداریم.

تشخیص زبان بدن دروغگو به صورت حرفه ای

○ دست ها:
دروغ ها تمایل دارند بعد از این که در مورد چیزی دروغ گفتند از دست هایشان استفاده کنند. این را تارسی برون می گوید. او در یک دوره ی پیشرفته ی آموزش FBI شرکت داشته و به کارمندان آن جا در این زمینه آموزش داده است.

مطالب جالب خواندنی: فیلم انگیزشی موفقیت

او می گوید:
«وقتی کسی دروغ می گوید، مغزش هم زمان کارهای زیادی انجام می دهد. اول این که داستان دروغ را سر هم بندی کند. تشخیص بدهد دیگران داستانش را باور می کنند و همزمان به داستانش هم جزئیاتی را اضافه کند. بنابراین، حرکاتی که به صورت نرمال در یک مکالمه ی معمولی اتفاق می افتد را مغز به بعد از مکالمه منتقل می کند.»
در این زمینه در سال ۲۰۱۵، توسط دانشگاه میشیگان پژوهشی انجام شد. آن ها به فیلم های ضبط شده ی ۱۲۰ دادگاه نگاه کردند تا متوجه شوند افراد وقتی دروغ می گویند چطور رفتار می کنند و تفاوتش را با زمانی که راست می گویند پیدا کنند.
مطالعات نشان داد افرادی که دروغ می گویند تمایل دارند با هر دو دست خود حرف بزنند. در بیش از ۴۰ درصد از فیلم ها از افرادی که دروغ می گویند؛ آن ها با هر دو دست حرف می زنند. در حالی که این عدد برای کسانی که راستش را می گویند ۲۵ درصد بود.

○ این پا و آن پا کردن:
دکتر فتچ، متخصص روانشناسی با تخصص ارتباطات کلامی و غیر کلامی از دانشگاه UCLA می گوید: « ازدیگر نشانه های بدنی دروغ گویی پیچ و تاب خوردن و در یک جا ثابت نماندن، چرخاندن سر به عقب و جلو و چپ و راست و این پا و آن پا کردن در حین صحبت است».

حالات چهره به شما در تشخیص دروغ بسیار کمک می کند
○ چشم ها:
تحقیقاتی که در دانشگاه UCLA انجام شده نشان می دهد که افراد وقتی دروغ می گویند ممکن است به جای دیگری نگاه کنند. یعنی به جای این که رو در روی مخاطب باشند، نگاه شان را بدزدند. در واقع این نشانه حاکی از این است که آن ها در حین صحبت چشم هایشان را می چرخانند تا فکر کنند که در ادامه برای دروغ شان چه داستانی را سر هم کنند.
همه ی ما لابد دانش آموزانی را دیده ایم که رفته اند پای تخته و درس را بلد نیستند. حالا که دانش آموز مثل یک حیوان زخمی در تله ی معلم گیر افتاده باید یک چیزی پیدا کند که بگوید. دست هایش را به هم می مالد. چشم هایش را توی کاسه می چرخاند و سعی می کند یک چیزی از خودش ببافد.
در واقع دانش آموز دروغ گو نیست، بلکه مغز یا می تواند داستان ببافد یا حرف بزند. پس چشم ها دست به کار می شوند و دانش آموز خیا ل باف را لو می دهند.
○ دهان:
جمع کردن لب ها توی دهان، گاز گرفتن لب ها و حرکاتی این چینی از دیگر نشانه های دروغ گوهاست. تارسی برون می گوید :
«این تجربه ی خود من هم هست، وقتی مردم این کار را می کنند، می خواهند احساسات و حالات خود را پشت لب های گره شده و لوله شده به داخل پنهان کنند.»

مطالب خواندنی: فورمول خوش شانسی از دارن هاردی

در واقع آدم ها این کار را می کنند چون می ترسند لب هایشان آن ها را رسوا کند و حقیقت را بگوید. پس جمعش می کنند به داخل؛ بی اطلاع از این که این طور رسواتر می شوند.
○ تغییر رنگ چهره:
همان طور که در بالا هم گفتیم، رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون. تا به حال دیدید وقتی کسی عصبانی است مثل لبو سرخ می شود؟ بیمارها زرد می شوند. عاشق ها با دیدن معشوق لپ هایشان گل می اندازد و دروغ گوها چطور؟
برون می گوید وقتی کسی موقع حرف زدن رنگش مثل گچ دیوار سفید شد بدانیم که ممکن است دروغ بگوید. در واقع سلول های خونی راهشان را از صورت کج می کنند. چون فرد می ترسد دروغش فاش بشود پس رنگش می پرد.

○ عرق کردن یا خشک شدن زبان:
تغییرات در سیستم عصبی می تواند باعث بشود که بعضی از قسمت های صورت دروغ گوها غرق عرق شود. مثل بالای لب ها، پیشانی، دور دهان. در حالی که دهانشان و چشم هایشان مثل چوب خشک شود. البته باید دمای محیط را هم در نظر گرفت. مثلا اگر کسی این نشانه ها را توی یک روز گرم تابستانی داشت، لزوما دروغ گو نیست.
دروغ گوها تند تند پلک می زنند و آب دهانشان را قورت می دهند. لب هایشان را لیس می زنند تا حقیقت از دهانشان بیرون نپرد و به خیسی لب ها بچسبد.

تن صدا را در تشخیص دروغ نادیده نگیرید
○ تغییر ناگهانی صدا:
آدم هایی که دروغ می گویند تمایل دارند با صدای بلند حرف بزنند. گلاس می گوید: «بعضی وقت ها صدایت را بالا می بری، چون می خواهی از خودت و (دروغی که می گویی) دفاع کنی.»
لرزش صدا هم از دیگر نشانه های دروغ گو بودن است. صاف کردن سینه ( سرفه کردن) که نشان از ناراحت بودن عضلات گلو و انقباض آن ها در حین دروغ گفتن است.

مطالب خواندنی: قانون ثروت

برای تشخیص دروغ به محتوای کلام هم توجه کنید

تکرار جمله هایی مثل این که : « بذار راستش رو بگم» ، « من باهات صادقم»، «اگر بخوام باهات صادق باشم یا هیشکی مثل من باهات رو راست نیست»؛ خودش از نشانه های دروغ گویی است.
استفاده از « عه» و مکث در حین ادای جملات هم از دیگر نشانه ها هستند.
گلاس در این زمینه می گوید: « خیلی از ما دروغ گوهای مادرزادی نیستیم؛ می گذاریم راست از دهانم بپرد بیرون و کار را خراب کند.»
مثلا یکی که اخراج شده می گوید: « من استعفا شدم..» در واقع می خواسته بگوید من اخراج شدم.
فروید از این چیزها با عنوان لغزش زبانی یاد می کند. ما می خواهیم دروغ بگوییم، ولی زبانمان همه چیز را لو می دهد، چون آن قدر در حین دروغ گفتن تحت فشار هستیم که کنترلی روی اعضای بدن و حرکات و حالات طبیعی آن داریم.
مارتی گراهام در جمله ی معروفی درباره ی زبان بدن می گوید: « بدن هرگز دروغ نمی گوید»
تمام چیزهایی که در بالا گفته شد بر پایه ی تحقیقات علمی است، ولی با این حال در همه ی موارد و برای همه صدق نمی کنند. انسان ها می توانند در مواقع گوناگون به دلایل گوناگون مثل دمای هوا، محیطی که در آن حضور دارند، مسائل زمینه ای و غیره کنترل کمتری روی بدن خود داشته باشند و همیشه در حالی که راستش را می گویند روی رفتارهای طبیعی بدن خود کنترلی نداشته باشند.

منبع این مقاله: سوخت جت