دررفتگی آرنج چیست؟

دررفتگی آرنج (عوامل و راه های درمان)
دررفتگی آرنج یا جدایی مفصل آرنج، زمانی رخ می دهد که استخوان های تشکیل دهنده مفصل آرنج از مکان خود در می آیند. این ممکن است ناشی از اثرات شدید و ضربه های مستقیمی باشد که به دست وارد می شود و نیروی وارده به آرنج انتقال پیدا می کند و باعث بیرون زدگی مفصل آرنج می گردد.
این اتفاق به خصوص زمانی که زاویه خمیدن یا چرخش بازو به سمت خارج از حد معمول باشد، احتمال این اتفاق بیشتر است.فوق تخصص جراح آرنج در این زمان پس از بررسی اولیه و معاینه بالینی پی به آسیب جزئی یا شدت دررفتگی آرنج می برد و درمان مناسب را آغاز خواهد کرد.
دکتر علیرضا فرهمندی یکی از متخصصان به نام و متخصص جراحی آرنج توصیه می کند، پس از اتفاق دررفتگی آرنج خود، سریعاً به مراکز درمانی مطمئن مراجعه نمایید و از درمان های خانگی از طریق معالجین خانگی پرهیز نمایید.

فایل پیوست 979

مهمترین علل رایج دررفتگی آرنج چیست؟

علل رایج دررفتگی آرنج عبارتند از:ضربه ناگهانی و یا اصابت به زمین: حادثه های ورزشی یا ضربه مستقیم به آرنج می تواند منجر به دررفتگی آرنج شود.تصادفات:حوادث و تصادفاتی مانند افتادن از ارتفاع یا ضربه در یک حادثه.چرخش ناگهانی بازو: حرکات چرخشی ناگهانی و نادرست بازو ممکن است باعث دررفتگی آرنج شوند.ورزش های خطرناک: در برخی ورزش ها مانند ورزش های تماسی و یا کشش بیش از حد دست، احتمال دررفتگی آرنج بیشتر است.اگر شما یا شخص دیگری فکر می کنید که ممکن است دررفتگی آرنج داشته باشید، مهم است فوراً به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق انجام شود و درمان مناسب اجرا شود.
نحوه تشخیص دررفتگی آرنج چگونه است؟

تشخیص دررفتگی آرنج عمدتاً از طریق ارزیابی بالینی و استفاده از تصاویر پزشکی انجام می شود. در زیر نحوه تشخیص دررفتگی آرنج توضیح داده شده است:ارزیابی بالینی:سوابق پزشکی: پزشک از شما درباره شرایط و حوادثی که ممکن است منجر به دررفتگی آرنج شده باشند، سوالات می پرسد.ارزیابی علائم: پزشک علائم شما از جمله درد، تورم، تغییر شکل مفصل، و محدودیت در حرکت را ارزیابی می کند.بررسی فیزیکی: پزشک مفصل آرنج را بررسی می کند و از نظر تورم، درد، و استقرار مفصل ارزیابی می کند.تصاویر پزشکی:عکس های اشعه ایکس (X-ray): این تصاویر برای دیدن استخوان ها و مفاصل استفاده می شوند و می توانند در تایید تشخیص و تعیین میزان دررفتگی و شناسایی شکست ها کمک کنند.اسکن توموگرافی (CT): در برخی موارد، اسکن CT برای تصاویر با دقت بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، به ویژه اگر عکس های ایکس اطلاعات کافی را ارائه ندهند.تصویربرداری مغناطیس هسته ای (MRI): این تصویربرداری برای ارزیابی بافت های نرم مانند رباط ها و ارگان هسته ای استفاده می شود و می تواند اطلاعات بیشتری درباره خسارت و مصدومیت های همراه ارائه دهد.آرام بخشی (بازگرداندن مفصل):در برخی موارد، پزشک ممکن است آرام بخشی استفاده کند تا مفصل را بازگرداند (در مواقعی که مفصل از مکان خود خارج شده است). این معمولاً تحت تأثیر داروها یا بیهوشی انجام می شود.ارزیابی برای عوارض:پس از بازگرداندن مفصل، پزشک علائم عوارض مانند مصدومیت عروق یا اعصاب را ارزیابی می کند و هر نیاز به درمان اضافی را بررسی می کند.مهم است توجه داشته باشید که اگر شما یا شخص دیگری به دررفتگی آرنج مشکوک هستید، به مراکز درمانی مراجعه کنید. تاخیر در تشخیص و درمان ممکن است منجر به عوارض و بازیابی طولانی تر شود. تیم درمانی بر اساس ویژگی های خاص دررفتگی و مصدومیت های همراه تصمیم گیری می کند.

فایل پیوست 980

درمان دررفتگی آرنج به چقدر زمان نیاز دارد؟

زمان مورد نیاز برای درمان دررفتگی آرنج می تواند بستگی به شدت دررفتگی، مصدومیت های همراه، و پاسخ فرد به درمان داشته باشد. به طور کلی، مراحل اولیه بهبود شامل بازگرداندن مفصل به موقعیت اولیه، کنترل درد و تورم، و ایموبیل سازی آرنج می شود. در زیر یک زمان بندی عمومی برای فرایند بهبود آرایش شده است:مراحل اولیه (اولین چند هفته):در اولین فاز، در اسرع وقت ممکن مفصل دررفته معمولاً در اورژانس یا محل درمانی دیگر بازگردانده می شود.استفاده از اسپلینت یا گچ برای ایموبیل سازی آرنج به منظور اجازه بهبود در موقعیت صحیح مفصل.فاز ابتدایی (اولین چند هفته):در این چند هفته اول، تمرکز بر روی کاهش تورم، مدیریت درد، و اجازه به بافت های نرم برای بهبود می باشد.فیزیوتراپی ممکن است آغاز شود تا از خشکی جلوگیری شود و حرکت مفصل حفظ شود.آرنج ممکن است به صورت ایموبیل شده باقی بماند و استفاده از پیشانی یا بریس ممکن است توصیه شود.فاز میانی (هفته ها تا ماه ها):با پیشرفت ترمیم، تمرینات دامنه حرکت به تدریج معرفی می شوند تا حرکت آرنج به تدریج بهبود یابد.تمرینات تقویتی برای عضلات اطراف آرنج برای بهبود استحکام مفصل انجام می شود.مدت ایموبیل سازی به تدریج کاهش می یابد و استفاده از بازوی مصدوم زیر نظر یک حرفه ای افزایش می یابدفاز پیشرفته (ماه ها):در مرحله پیشرفته، دامنه حرکت و قدرت بهبود خواهد یافت.تمرینات ورزشی و فعالیت های وابسته به ورزش های خاص ممکن است معرفی شود.فیزیوتراپی ادامه خواهد داشت و تمرینات خانگی نیز برای بهبود مستمر توصیه می شود.زمان کلی بهبود می تواند از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد و در برخی موارد، ممکن است زمان بیشتری برای بهبود کامل نیاز باشد. عواملی که بر زمان بهبود تأثیر می گذارند شامل میزان خسارت به بافت ها و رباط ها، حضور شکست ها، و پیروی از پروتکل های توانبخشی می باشد. مهم است که مشاوره و راهنمایی پزشکان و توانبخشی را دنبال کنید.
راه و روش درمان دررفتگی آرنج چگونه انجام می شود؟

درمان دررفتگی آرنج از چندین مرحله و روش تشکیل شده است که به طور کلی شامل مراحل زیر می شود:آرام بخشی (Reduction):
در این مرحله، هدف بازگرداندن مفصل آرنج به موقعیت اولیه است. این معمولاً تحت نظر جراح شانه و آرنج یا پزشک متخصص اورژانس با استفاده از تکنیک های خاص انجام می شود.

آرنج ممکن است با استفاده از داروهای آرام بخشی یا حتی بیهوشی موضعی نیز آرام شود.ایموبیل سازی (Immobilization):برای اجتناب از حرکات ناخواسته و ایموبیل سازی مفصل، ممکن است از اسپلینت، گچ، یا بریس استفاده شود.ایموبیل سازی به مدت زمان مشخصی ادامه خواهد داشت تا بافت ها و رباط ها بهبود یابند.مدیریت درد و تورم:استفاده از داروهای ضد التهاب و آرام بخش برای کاهش درد و تورم.کم کردن بار مستقیم بر آرنج به منظور کاهش استرس و تحریک بیشتر.فیزیوتراپی (Physical Therapy):در فاز اولیه، تمرینات دامنه حرکت تدریجی و تحرک مفصل توسط فیزیوتراپی گر.تمرینات تقویتی برای بهبود قدرت عضلات اطراف آرنج.افزایش تدریجی استفاده از آرنج و انجام فعالیت های روزمره.پیگیری و مراقبت مستمر:مشاوره و پیگیری منظم با پزشک یا فیزیوتراپی گر.تنظیم برنامه توانبخشی بر اساس پیشرفت ها و نیازهای فرد.توجه به دقیقترین راهنمایی ها و پیشنهادات پزشک بسیار حائز اهمیت است. درمان دررفتگی آرنج نیازمند مراقبت دقیق و توجه به جزئیات است تا بهبود مطلوب حاصل شود و عوارض جانبی کاهش یابد.