اشتباه بزرگ دختران جوان ایرانی!

امروزه شاهد هستیم که کیست های تخمدان و دردهای شدید قاعدگی در دخترخانم ها زیاد شده است که خود می تواند دلیلی برای نازایی باشد. مسئله دیگر یائسگی و ازدواج در سن بالاست. در گذشته دخترها حداکثر تا حدود ۲۵ سالگی ازدواج می کردند و بچه دار می شدند. می دانید که بهترین سن برای تولید مثل زیر ۳۰ سال است اما ازدواج دیر باعث می شود فیبروم رشد کند. جالب است بدانید فیبروم در خانم های راهبه بسیار شایع است. امروزه خانم ها دوست دارند درس بخوانند و تحصیلات بالا داشته باشند. وقتی هم که به ۳۰ سالگی می رسند می خواهند شغل خوبی داشته باشند و پیشرفت کنند و نمی خواهند شغل شان را از دست بدهند بنابراین بچه دار شدن را به تعویق می اندازند. در نهایت هم حدود ۳۷ یا ۳۸ سالگی تصمیم می گیرند بچه دار شوند. از آن طرف حدود ۴۲ سالگی ممکن است یائسه شوند و بعد از چند سال هم دیگر حوصله سابق را ندارند و نمی توانند به خودشان و بچه ها و شوهرشان رسیدگی کنند! وقتی هم که بچه هایشان کمی بزرگ می شوند، یائسگی باعث بی تابی، گرگرفتگی و گوشه گیری شان می شود و از طرفی پوکی استخوان و پیری زودرس می گیرند. حالا در مقابل اینها چه چیزی به دست آورده اند؛ تحصیلات و شغل؟ آیا ارزشش را دارد که به خاطر اینها سن ازدواج و بچه دار شدن را به تعویق انداخت؟ به جرات می توان گفت این مسائل از نظر اجتماع اهمیتش کمتر از پیشگیری از سرطان نیست.